Een tijdje geleden sprak ik met Sara van het duurzame modeplatform When Sara Smiles. Ze vertelde me hoe ze zich van koopverslaafde ontwikkelde tot bewuste consument. Sterker nog, tot voorvechter van duurzame mode. Ook hadden we het over haar grootste frustratie binnen het huidige modesysteem en welk advies ze de Sara van een aantal jaar geleden zou willen geven.
Hoe is When Sara Smiles ontstaan? Zelf was ik vroeger best wel koopverslaafd. Ik stond bewust in het leven maar toch kocht ik alles wat los en vast zat. Toen ben ik daar over na gaan denken. Ik kwam steeds meer over de mode-industrie te weten en toch veranderde mijn gedrag niet. Dat vond ik heel raar maar ook interessant. Ik kwam tot de conclusie dat er echt iets moest veranderen. Ik bedacht een challenge voor mezelf: een maand lang alleen maar eerlijke en duurzame mode kopen. In die maand heb ik heel veel geleerd en vooral ook heel veel duurzame merken ontdekt. Ik merkte dat er veel kennis beschikbaar was over duurzame mode maar dat er geen of weinig platforms waren waar ik op het gebied van stijl werd geïnspireerd. Ik besloot dat er meer mensen zoals ik moesten zijn en begon erover te schrijven. Niet vanuit een bedrijfsmatig idee maar echt vanuit een idealistisch oogpunt: duurzame kleding toegankelijk maken voor iedereen. Hoe ben je bij de naam When Sara Smiles gekomen? Toen ik begon met When Sara Smiles wist ik nog niet helemaal welke duurzame kant ik op precies op wilde gaan, vandaar dat ik heb gekozen voor een redelijk algemene naam. Wel wilde ik iets positiefs in de naam verwerken, ik kwam veel te weten over de donkere kant van de mode-industrie maar ik wilde juist vanuit mijn persoonlijke reis laten zien hoe het ook kan. Dat het niet gelijk perfect hoeft te zijn maar dat het gaat om de stappen die je zet. Ik wilde delen waar ik blij van werd op het gebied van duurzame mode, vandaar de naam When Sara Smiles.
Hoe bepaal je de content van When Sara Smiles? Wat doe je als je even niet weet waar je over moet schrijven?
Ik ga heel spontaan en impulsief te werk dus ik schrijf meestal over dingen die ik toevallig tegenkom. Ik ga wel vaak koffie drinken met mensen en kom zo vaak op nieuwe ideeën. Ook zijn er veel evenementen waar ik inspiratie op doe. Ik blijf altijd dicht bij mezelf en deel mijn persoonlijke reis. Ik denk dat mijn lezers behoefte hebben aan iemand waarmee ze zich kunnen identificeren. Ik merk dat veel mensen geen duurzame stappen zetten omdat ze het zien als een te grote verandering in hun leven.
'Ik probeer te laten zien dat het ook in kleine stapjes kan en dat af en toe falen oké is. Zo houd ik het toegankelijk, juist ook voor mensen die nog geen duurzame stappen hebben gezet.'
Wat is op dit moment je grootste frustratie binnen de huidige mode-industrie? De grote hamvraag is natuurlijk: welke acties zijn er nodig om consumenten te laten verduurzamen? Daar heb ik het antwoord ook niet direct op. Maar ik merk wel dat het ‘m heel erg zit in die toegankelijkheid en laten zien dat het niet perfect hoeft. Het wegnemen van de drempel om een eerste stap te nemen is heel belangrijk. Aan de ene kant is er kennis nodig om ons te realiseren hoe erg de situatie is en aan de andere kant is het belangrijk om voorbeelden te hebben van wat dan wél goede mogelijkheden zijn. Daarbij moeten mensen weten dat het oké is om stap voor stap te werk te gaan en te kijken wat bij hen past. Binnen de duurzame mode wereld merk ik dat er best wat kritiek is op elkaar. Bijvoorbeeld op het merk Reformation, zij zouden te veel op een fast fashion manier te werk gaan. Maar ik denk juist dat zij een doelgroep aanspreken die super moeilijk te bereiken is en waarvan het geweldig is dat zij worden geïnspireerd om een eerste stap te zetten richting een duurzame garderobe. Het eerste duurzame item dat ik kocht was van Reformation en daar was ik zo blij mee dat ik mijn zoektocht naar duurzame mode voortzette. Er zijn allerlei soorten consumenten en daarom is er ook niet één manier om deze te bereiken. Mijn strategie hierin is om het heel toegankelijk maken om mensen te bereiken zoals ik omdat ik geloof dat dit een hele grote groep is. Het is voor mij de meest logische weg omdat ik weet hoe het voelde toen ik aan het begin van mijn zoektocht stond en wat er dus nodig is om verandering aan te brengen.
Wat zie je als de grootste “fuck up” in je carrière en wat heb je daarvan geleerd? Ik denk dat alles wat er gebeurd op een bepaalde manier heeft bijgedragen op een positieve manier. Wel baal ik er soms wel van dat ik in het verleden niet meer voor mijn idealen ben gaan staan, uit onzekerheid en bewijsdrang. Bijvoorbeeld bij mensen die al een lange tijd in een bepaald vakgebied zitten en de frisse blik zijn verloren. Juist die frisse blik is super waardevol. Ik had mezelf in die situaties achteraf wel een schop onder mijn kont willen geven. Daarnaast ben ik veel te laat begonnen met de wijde wereld in te gaan en mensen ontmoeten. Door ontmoetingen ontstaan er nieuwe dingen maar ik vond het vaak spannend om nieuwe mensen te ontmoeten, hield vast aan mijn veiligheid. Toen ik startte met When Sara Smiles kwamen mensen opeens op mij af en ik ging steeds meer in gesprek met anderen, daar ontstonden nieuwe dingen uit. Dus: luister naar je gevoel en ga de wijde wereld in!
Ben je ook bezig met de transitie naar een duurzame garderobe maar weet je nog niet helemaal hoe je het aan moet pakken? Neem een kijkje op When Sara Smiles en laat je inspireren.